Παρεντερική διατροφή.

Παρεντερική διατροφή κατ΄οίκον.

Παρεντερική διατροφή είναι η σίτιση στην οποία παρακάμπτεται η γαστρεντερική οδός και το διάλυμα εγχύεται μέσω ενδοφλέβιου καθετήρα.
Η σίτιση παρεντερικά γίνεται σε άτομα με βλάβη του γαστρεντερικού συστήματος.
Η παρεντερική διατροφή μπορεί να χορηγηθεί είτε στο νοσοκομείο , είτε κατ’ οίκον από εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό.
Οι πιο συνηθισμένες καταστάσεις στις οποίες μπορεί να κριθεί αναγκαία η παρεντερική σίτιση είναι οι εξής:
 Απόφραξη του γαστρεντερικού σωλήνα ή χαμηλή απορροφησιμότητα θρεπτικών συστατικών λόγω καρκίνου και θεραπειών.
 Σύνδρομο βραχέος εντέρου.
 Νόσος Crohn λόγω φλεγμονής ή άλλων συμπτωμάτων που επηρεάζουν την απορρόφηση ή την πρόσληψη των θρεπτικών συστατικών
 Ισχαιμική νόσος του εντέρου.
 Μη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου λόγω χειρουργικών επεμβάσεων, νευρολογικών νόσων, ακτινικής εντερίτιδας και άλλων αιτιών.
 Μη διαχειρίσιμοι έμετοι και διάρροιες στα οποία είναι απαραίτητη η μη πρόσληψη τροφής μέσω του γαστρεντερικού συστήματος.

Η εταιρεία μας παρέχει υπηρεσίες χορήγησης παρεντερικής σίτισης κατ΄οίκον με εξειδικευμένο προσωπικό. Αναλυτικά το πρωτόκολλο εφαρμογής παρεντερικής κατ’ οίκον περιλαμβάνει:

 Ενημέρωση των ασθενών και των φροντιστών τους για τον σκοπό, τα οφέλη και τους περιορισμούς της παρεντερικής διατροφής
 Εκπαίδευση αυτών σχετικά με:
 Την προετοιμασία παρασκευής των παρεντερικών διαλυμάτων.
 Τον τρόπο χορήγησης και αποθήκευσης των διαλυμάτων.
 Την φροντίδα του καθετήρα.
 Την πρόληψη, έγκαιρη αναγνώριση και διαχείριση επιπλοκών.
 Τις τεχνικές πρόληψης λοιμώξεων.
 Συνεχή αξιολόγηση του επιπέδου κατανόησης, εξοικείωσης και ορθής εφαρμογής από τους ασθενείς και τους φροντιστές τους.
 Έλεγχος και επανεκτίμηση των δεξιοτήτων του ασθενούς και των φροντιστών, με σκοπό την αναγνώριση της ανάγκης για περαιτέρω διατροφικής εκπαίδευσης από το εξειδικευμένο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό
 Περιποίηση κεντρικών και περιφερικών φλεβικών γραμμών
 Αλλαγή γωνιώδους βελόνας ή gripper μια φορά την εβδομάδα.
 Έκπλυση και ηπαρινισμός κεντρικού φλεβικού καθετήρα ανά επίσκεψη (για την πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων στην άκρη του καθετήρα)
 Μέτρηση και καταγραφή των ζωτικών και κλινικών σημείων (βάρος, πυρετός, πόνος, όγκος ούρων κ.α.)